Categorie archief: kritieken

commentaar op “Citroenen proeven” (2013)

Posted on by

“…….In het perikelvolle proces van de discussie rond de volledig bevoegde Bachelors van onze docentenopleidingen heeft een onderzoek plaatsgevonden over de startbekwaamheid van die docenten voor het VHO (De bovenbouw havo/vwo, het eerstegraads gebied) Dat onderzoek werd uitgevoerd door Edwin van Meerkerk en Sammy Frankenhuis (Radboud universiteit Nijmegen), in opdracht van de bestuurscommissie Kunstdocentenopleidingen (HBO-raad)

Aanleiding is de weeffout die de opleidingen in 2004 hebben laten ontstaan door de slag naar een volwaardige eerstegraads Masteropleiding te missen en daarvoor in de plaats een volledig bevoegde Bachelor in het leven te roepen. Deze opleidingscompetenties zijn nooit door het werkveld gevalideerd. Wie daar meer van wil weten moet mijn verslagen daarover nog maar eens nalezen.

Bij de herziening van de opleidingscompetenties (2012-2013) werd de problematiek weer actueel. De sterk verdeelde opleidingen besloten tot een extern onderzoek over de (on)wenselijkheid van een volledig bevoegde Bachelor. Ik vermoed om de interne discussie nog eens te voeren. Hopelijk niet om de minister te overtuigen dat we ook met een Bachelor kunnen volstaan; immers een devaluerend unicum in het Nederlands onderwijs, waar alle schoolvakken een Master vereisen voor de bovenbouw. De kunstvakken zijn blijkbaar wat makkelijker. (Mijn chronisch wrange conclusie in deze discussie)

De auteurs van het rapport zijn niet over één nacht ijs gegaan. Een indrukwekkend aantal betrokkenen is geïnterviewd, de conclusies zijn toegankelijk verantwoord. Er is integer en grondig werk verricht.

Tot zover mijn respect voor het stuk.

Nu de kritiek: …….”

(lees verder commentaar op ‘Citroenen proeven’ )

 

Spiegel, spiegel aan de wand (2011) (Cultuur in de spiegel – 1)

Posted on by

IMGP2510

 

Een eerste beschouwing over het project Cultuur in de spiegel (CiS) (Kunstzone september 2011) en de sluipende gevaren voor de kunsteducatieve sector bij verkeerd gebruik van de uitkomsten.

Spiegel, spiegel aan de wand (2011)

 

Een vervolg werd onder de titel ‘Met ingehouden adem’ in 2013 gepubliceerd ( Met ingehouden adem (2013) ) Mijn ongerustheid was niet afgenomen.

 

Met ingehouden adem (2013) (Cultuur in de spiegel – 2 )

Posted on by

 

Met ingehouden adem.

In afwachting van de resultaten van ‘Cultuur in de Spiegel’

 

(Kunstzone mei 2013)

“…..Wij, kunst/cultuur-docenten, zijn in gespannen afwachting van het eindproduct van Cultuur in de Spiegel. Kosten noch moeite zijn gespaard om een vervolg te geven aan Ann Bamfords conclusies over de Nederlandse kunsteducatie. Ingebed in een cognitief theoretisch kader van Barend van Heusden, voor de praktijk ingekleurd door de SLO en een keur van scholen, gevoed en geobserveerd door universitaire onderzoekers, voorzien van een ruime subsidie om dit alles mogelijk te maken.

Hoe veelbelovender kan iets zijn?

Toch…
Het project is niet scheutig geweest met initiatieven om critici de kans te geven een inhoudelijk debat aan te gaan. Potentieel commentaar verzandde in incidentele ‘vragen aan de spreker’ op massale informatiesessies of opmerkingen die in de FAQ werden gepareerd. Voordat de eindredactie zijn werk voltooit is een kritisch signaal misschien nog nuttig. Na de afsluitende publicatie van het project is het vermoedelijk te laat.

Ik ben een bezorgde toeschouwer van het project en wil de lezers van Kunstzone deelgenoot maken van mijn terughoudendheid.
Deze spitst zich toe op twee aspecten……”

Lees hier het volledige artikel: Met ingehouden adem (2013)

 

cultuureducatie in het basisonderwijs – dertien opmerkelijkheden (2012)

Posted on by

In juli 2012 overhandigden de Onderwijsraad en de Raad voor Cultuur hun gezamenlijk advies over Cultuureducatie (Leren, creëren, inspireren) aan staatssecretaris Zijlstra. Hij had hier in oktober 2011 om gevraagd. Doel: de treurige situatie van cultuureducatie, met name in het Basisonderwijs, te verbeteren. ( “…hoe scholen in het primair onderwijs ondersteund kunnen worden bij het verzorgen van kwalitatief goede cultuureducatie en hoe culturele instellingen in het verlengde daarvan kunnen komen tot een op de kerndoelen afgestemd aanbod voor scholen….”)

In oktober kwam er al een reactie van de (demissionaire) bewindslieden en werden mijn bevindingen deels door de actualiteit ingehaald. Overwegingen over wat de bewindspersonen met het advies zouden kunnen gaan doen konden worden ingeruild door de beleidsvoornemens uit het betreffende kamerstuk. Extra complicatie: de voornemens van het demissionaire duo Van Bijsterveldt/Zijlstra zijn binnenkort mogelijk weer achterhaald door herzieningen van het koppel Bussemaker/Dekker.

Naast complimenten voor de grondige wijze waarop het advies was gerealiseerd en onderbouwd was er ook reden voor kritische op- en aanmerkingen. Het zou jammer zijn als de lezers van Kunstzone dit gewichtige stuk niet mede in dit perspectief zouden kunnen zien.

Vooral de dingen die de raden niet aan de orde brachten.

Vandaar deze reactie.

Cultuureducatie in het Basisonderwijs – 13 opmerkelijkheden (2012)

 

gevaarlijke mist voor onze docentenopleidingen (2011)

Posted on by

over het rapport van de Commissie Dijkgraaf (2010) en het vervolg daarop

(Kunstzone november 2011)

 

“…….In juni 2010 heb ik deze nota gelezen, als belangstellende en door de wol geverfde outsider, gespinsd op beleidsadviezen inzake de KunstVakDocentenOpleidingen (KVDO’s in de rest van dit artikel). Ik kwam toen tot de conclusie dat de nota weinig interessants voor de docentenopleidingen bevatte. Er worden voornamelijk open deuren ingetrapt en specifieke eigenheden van deze sector over het hoofd gezien. Dus: “laat maar”.

Echter: gedateerd 4 april 2011, wijdde staatssecretaris Zijlstra, in het kader van een antwoord aan de kamer over de Bachelor/Master-problematiek van onze opleidingen, een dikke alinea aan de beleidsadviezen van de Commissie Dijkgraaf. ‘Hogescholen zullen zich (…) focussen op de conclusies die kunnen/moeten worden getrokken uit de toekomst gerichte analyse van de Commissie Dijkgraaf, de inhoudelijke vertaling daarvan in het sectorplan kunstonderwijs en de uitkomsten van de bestuurlijke en politieke discussie daarover ….‘

De ogen uitgewreven en de publicatie nog maar eens uit de kast gehaald. Weer gelezen. Met dezelfde conclusie.

Er staat ons nog wat te wachten als de staatssecretaris uit deze dunne passages verbetertrajecten wil destilleren voor onze docentenopleidingen… …”

Lees verdergevaarlijke mist voor onze docentenopleidingen