Over incompetent, destructief en achterbaks besturen
Het moest er eens van komen. Een machteloos en panisch bestuur dat verstrikt raakt in het eigen bestuurlijk geklungel en geen raad wist met kritische leden die op algemene ledenvergaderingen (daar zijn ze toch voor?) zaken opgehelderd wilde zien en verantwoording vroegen. Maarten Tamsma (ikke), de prikkende angel van dat wespengebroed, diende geëlimineerd te worden. In eerste instantie samen met een ander erelid Frits Arnold.
Arnold hield de eer aan zichzelf en trok in november zelf de stekker uit zijn VONKC-stopcontact. Zie elders in deze tekst. Zijn correspondentie met het bestuur is bij VONKC opvraagbaar (neem ik aan, anders bij hem of mij.)
Hoe het allemaal gebeurde
Royement en Geuzen-eer
Niet vanuit een getergde, gefrustreerde of teleurgestelde positie, maar zelfs vervuld van enige trots doet deze geroyeerde VONKC’er verslag van de gebeurtenissen rond zijn executie. Dit alles voorzien van bewijzen (of verwijzingen ernaar) die de beschuldigingen aan het adres van het bestuur nog eens onomstotelijk te onderbouwen.
Juridisch blijkt mijn royement geen royement te heten, maar ‘ontzetting’. Een andere categorie: het staat voor een strafexercitie. Het zij zo. Ik ben dus gestraft. Ik blijf royement gebruiken.
Het is een Geuzen-eer om geroyeerd te worden door het slechtste bestuur dat onze docentenvereniging (en zijn voorlopers) de laatste halve eeuw heeft gehad. Trefwoorden zijn incompetent, destructief en achterbaks. Een bestuur dat de route naar een ‘gewone’ eerstegraads (Master) voor de kunstvakdocenten heeft verkwanseld en de beroepsgroep tot horig schoothondje van de opleidingen heeft gemaakt.
Doel van dit aller-aller-aller-laatste hoofdstuk
Deze tekst is bedoeld om een volgende generatie toegang te geven tot het hoe en waarom van de belabberde status die de kunstvakken ten deel zijn gevallen.
De VONKC-archieven zijn notoir chaotisch, bevinden zich in ontoegankelijke krochten en worden bij onwelgevallige ogen weggehouden.
Deze website bevat een fors archief van de zogenaamde ‘Bama-kwestie’. Voor VONKC was dit jaren een heftig intern fenomeen dat vanaf de ALV van mei 2017 veel negatieve energie genereerde en de bestuurlijke klungelaars tot wanhoop bracht.
Dit (hopelijk echt) laatste hoofdstuk van het Bama-feuilleton is minder zakelijk van taalgebruik. Anders dan in voorgaande stukken zijn het minder instanties dan disfunctionerende collega’s die de belangen van de beroepsgroep hebben geschaad. Voor novicen in de materie zal de tekst een onaangename en ‘kwetsende’ indruk kunnen maken. Maar wie zich bestuurlijk misdraagt moet maar op de eigen blaren zitten. De start van kwetsend gedrag ligt evident bij het VONKC-bestuur zelf. Een pittige respons als represaille is op zijn plaats. De toonzetting is lichtvoetig in C majeur, want er is ook wel wat te glimlachen om het aandoenlijk geklungel.
De ALV van mei 2017
Toen was er een motie van afkeuring van alle (vijf!) aanwezige ‘gewone leden’. Die werd getalsmatig overstemd door acht (!) aanwezige bestuursleden, die hun recht op meestemmen (immers ook lid van VONKC) lieten gelden. Legaal maar onethisch. Een aantal schriftelijke ingebrachte stemmen werden, hocus pocus, ongeldig verklaard. De motie werd (alleen door het bestuur dus) afgewezen.
Vanaf dat moment ontstond een steekspel waarin de getergde bestuurders zich voorzagen van een destructief en defensief juridisch harnas. Een serie beschermende oekazes zag achtereenvolgens het licht. Ze dienden oppositionele geluiden te smoren en zoveel mogelijk buiten de ALV en het zicht van de bijna duizend nooit aanwezige leden te houden. Zie voorgaande hoofdstukken.
Verdwalen in alle verwijzingen
Ik waarschuw mijn lezer: vanaf nu wordt het vrijwel ondoenlijk en bijna onverteerbaar alle links naar dossierstukken te activeren. Maar wie zich wil ingraven in de details van mijn boude beschuldigingen zal dat dan toch moeten doen.
Elders op deze website treft men de verwijzingen naar stukken uit het eerdere hoofdstukken. Het Requiem-gedeelte met een R. De ‘Epiloog van een sjoemelvalidering’ met een E, “Post-postscriptum’ kreeg een P en de ’BaMa-maffia en VONKC-doctrine’ een VD.
De links van dit hoofdstuk hebben een A. Ze zijn overwegend chronologisch geordend. De nummering loopt daardoor niet synchroon met de tekst die u leest.
Over de jaren vóór 2018 kan men bij voorliggende hoofdstukken terecht.
Het begin
De ‘gewone eerstegraads Master’ voor onze vakken werd lang geleden door het ministerie afgeschoten na een naïef voorstel van de VH (Sac-Kuo) om de bevoegdheid voor CKV3 los te koppelen van CKV2.
Januari 2005 besloot het bestuur van de VH op eigen gezag, zonder ruggenspraak met het werkveld, de VBB (Volledig Bevoegde Bachelor) als eindpunt van de kunstvakdocentenopleidingen te accepteren. De weeffout was daarmee een feit.
Voor wie nestgeur van dat begin wil snuiven: achter in deze tekst is een verwijzing naar de eerste vier artikelen over de Bama-kwestie waarin een overzicht uit de periode 2007–2013.
Daarna volgden honderden documenten over de consequenties van de gebeurtenissen.
Na de eerste valideringen (2003 Bachelor en 2004 Master) plaveiden ze de weg naar de huidige uitzichtloze en gedevalueerde status van de kunstvakdocenten. Tot heil van het profijtelijk financieel gewin van de opleidingen. (Een wildgroei van master-bijscholingsopleidingen zonder civiel effect).
De NVTO vroeg vergeefs aandacht voor de kwestie en werd tegengewerkt door de opleidingen zelf (de VH), het ministerie, het LKCA, de NVAO. Ook bij de Tweede Kamer kon geen indruk gemaakt worden. De inspectie hield zich stil. Het eigen vakblad Kunstzone dook chronisch weg voor de kwestie. Nauwelijks een woord erover. Bang voor de lobby van de opleidingen? De Volledig Bevoegde Bachelor (VBB) moest het Nederlandse kunstvakonderwijs gaan trekken.
Lees verder en huiver.
Over de Bama-maffia en VONKC-doctrine
‘Over de Bama-maffia en VONKC-doctrine’ (bijlagen met code VD) had eigenlijk het aller-allerlaatste hoofdstuk van dit feuilleton zou moeten zijn. Het werd een overzicht van de instituten die onze eerstegraads master blokkeerden: de VH, het ministerie, de NVAO, het LKCA en ons eigen VONKC.
Met mijn royeringsprocedure diende zich ineens een mooie compacte smaakvolle kers voor op mijn Bama-taart aan.
Niet omdat dit geroyeerd (‘ontzet’ dus) erelid Tamsma zijn gram wil halen, maar vooral omdat deze actie alle ingrediënten van het voorafgaand bestuurlijk geklungel in zich droeg en daardoor een mooie gecomprimeerde karikatuur is van het malafide handelen. Het was zonde om deze verbale cartoon niet te gebruiken.
Wie de moeite neemt zou het hele XXL-clusterdocument (Bijlage A21 – 141221 ‘Royeringsstuk’ Bericht aan de VONKC-leden (en anderen)) van 20 pagina’s moeten lezen. Ik zond het 14 december naar een groep betrokkenen. Het bestuur kreeg het stuk met een inleiding twee weken later, 31december. (Bijlage A19 – 311221 Mailtekst aan VONKC-bestuur, inleiding voor het commentaar op het Advies)
(Bijlage A17 – 291121 VONKC-bestuur aankondiging opzegging lidmaatschap) is het bestuurlijk besluit van 27 november over mijn excommunicatie. (Bijlage A18 – 141221 Ontvangstbevestiging en respons van Tamsma) is mijn antwoord daarop.
De ALV van 15 juni 2021
Kan de ALV van mei 2017 worden geduid als de start van de grimmigheden tussen bestuur en oppositie (toen ‘het Octet van Amersfoort’), de ZOOM-ALV van 15 juni 2021 was een potentieel explosieve slotsessie van mijn VONKC-betrokkenheid waar een aantal gebeurtenissen uit voorgaande ALV’s samenkwamen.
Mijn agendapunt ‘VONKC-doctrine’ werd door het bestuur ‘ontraden’.
In het voorgaande VD-hoofdstuk wordt daar gedetailleerd op ingegaan.
De ALV besloot dit punt niet te behandelen.
Voor het link-gemak toch nog even (met een A-code) mijn agendapunt-verzoek (Bijlage A30 – 150621 Agendapunt ‘VONKC-doctrine’), De ‘ontradingstekst’ van het bestuur en mijn antwoord daarop zijn in het VH-hoofdstuk terug te vinden.
Een andere voetzoeker was de cluster van notulen van achtereenvolgens 22 september en 24 november 2020. Die van 15 juni 2012 werden in concept opgemaakt voor de ‘najaarsvergadering’ van 2021 en vormden samen met deze twee een potentiële tijdbom. De reden om die vergadering uit te stellen tot na mijn eliminatie. Ik kon dan niet meer in de pap roeren.
De leden werden op 10 november door de voorzitter van dit uitstel op de hoogte gebracht:
“ . . . .Beste leden van VONKC, Het bestuur heeft besloten om de najaars algemene vergadering uit te stellen tot op zijn vroegst half januari 2022. De reden is dat het bestuur zich op dit moment buigt over het advies van de adviescommissie die is ingesteld in verband met de positie van één van onze leden binnen de vereniging. Het bestuur is voornemens over deze kwestie een besluit te nemen, en wil dat graag zorgvuldig doen en het besluit in de eerstvolgende algemene vergadering toelichten. In de najaars algemene vergadering wordt gebruikelijk de beleidsnotitie voor het komende jaar met de begroting gepresenteerd en vastgesteld. Bijgaand sturen we bijbehorende stukken alvast ter informatie. Wij zijn ons ervan bewust dat volgens onze statuten volgens de begroting vóór het einde van het verenigingsjaar moet worden vastgesteld door de algemene vergadering. Vanzelfsprekend zal het bestuur voor de formele vaststelling van d4e begroting alleen uitgaven doen in verband met lopende en reguliere zaken….”
Wat de relatie was tussen mijn royement en het uitstellen van die vergadering werd (natuurlijk) niet expliciet gemaakt. Er was maar één reden: Tamsma moest vóór januari 2022 geëlimineerd worden, dan kon hij de volgende vergadering, na die datum, niet meer verzieken en een inbreng hebben bij het vaststellen van het verslag van 15 juni met daarin de harde beschuldigingen aan het adres van personen en procedures.
De heikele kwesties zouden zo geruisloos in de vergetelheid raken en uit de annalen van VONKC verdwijnen. Klaar is Kees/Anne.
Voetzoekers: mijn vaststelling dat door de secretaris en lid Piet Hagenaars de waarheid geweld werd aangedaan en voorzitter Bos een nooit genomen ALV besluit over de contributieverhoging op eigen gezag als ‘besloten’ op de Nieuwbrief van 8 december had gezet. Malversief en achterbaks. (Bijlage A20 – 211220 Notitie kwestie contributieverhoging)
(Bijlage A05 – 020621 Mail aan bestuur over ingekomen stukken voor 15 juni) en (Bijlage A07 – 030621 Proactieve reactie aan het bestuur over de notulen van 24-11-20 voor 15 juni) waren mijn proactieve berichten aan het bestuur om ‘gedoe’ op de ALV van 15 juni te voorkomen. Helaas genegeerd.
13 juni pakten zich donkere wolken boven de ALV samen (Bijlage A09 – 130621 Waarschuwing voor aanstaande conflicten bij de ALV van 15 juni)
Het zal de lezer duizelen.
Ik probeer het overzichtelijk te houden.
De ALV van 22 september 2020
1. Contributieverhoging
De kwestie zelf is te triviaal om veel woorden aan vuil te maken. De nasleep echter een manifest voorbeeld van achterbaks en malverserend besturen.
Vlak voor de ALV van 22 september stuurde ik het bestuur een proactieve mail voor die vergadering (Bijlage A27 – 170921 Reactie op ingebrachte stukken ALV 22-09-21) met (zo bleek achteraf) een hoog voorspellend karakter. 19 september stuurde ik een reactie op een Kunstzone-artikel van Maria Hermanussen (Bijlage A28 – 190921 Reactie op Kunstzone-artikel Hermanussen).
Op die ALV was bij agendapunt 8 een voorstel voor contributieverhoging aan de orde. Die verhoging was nodig om de financiën op orde te houden. Voor de verschillende leden-categorieën werd een voorstel gedaan. Senior-leden zouden in het vervolg een betaalverzoek krijgen (p.m. post). Alleen de ereleden zouden op nul blijven staan. Ongelukkig is het feit dat ik, als erelid, bij deze materie als direct partijdig betrokkene beschouwd zou kunnen worden.
Het voorstel werd conform het vergaderstuk, geruisloos en unaniem aangenomen.
Direct na de stemming meldde Piet Hagenaars zich bij de voorzitter. De ereleden waren ‘vergeten’ en diende ook een betaalverzoek te krijgen. Stante pede vond Bos dat een goed idee, zoals later bleek uit de verslaggeving in de Nieuwsbrief van 8 december. Daar stond het oorspronkelijke voorstel met de erelid-mutatie van Hagenaars.
Een kwalijke zaak: een voorzitter die een ALV-besluit eigenhandig amendeert en als zodanig aangenomen op de Nieuwsbrief zet.
Op de ALV van 24 november werd dit door mij aangekaart.
In de notulen van 22 september was het voorval door de secretaris weggepoetst: er werd gedaan of er enige discussie vóór de stemming had plaatsgevonden. De mutatie zou daarmee gerechtvaardigd zijn. Dat was dus niet zo.
De secretaris had de notulen gemanipuleerd en ontkende vervolgens zelfs dat het anders had plaatsgevonden. Dit malverserend gedrag van voorzitter en secretaris werd door mij blootgelegd.
Dat leverde geen vriendjes op.
Ik mailde het bestuur 21 december nog een notitie over deze kwestie, n.a.v. de Nieuwsbrieftekst. Nog een keer de link: (Bijlage A20 – 211220 Notitie kwestie contributieverhoging)
In tweede termijn kwam de kwestie 15 juni 2021 weer aan de orde en toen waren de rapen gaar. Zie aldaar.
Kwestie 2, het eerstegraads overleg.
Ik vroeg o.a. op welke bijenkomsten van het ‘driehoeksoverleg’ (beroepsgroep, scholen, opleidingen) in de afgelopen jaren de eerstegraads master op de agenda had gestaan. Liever nog door VONKC op de agenda was gezet en wie daar onze vereniging had vertegenwoordigd. Ruim drie jaar ‘driehoeksoverleg’ had op dit punt nog niets opgeleverd.
Toch een woeker-onderwerp dat VONKC intern al meer dan vijf jaar intern veel (negatieve) energie had gekost.
In de eerste week van oktober kreeg het bestuur een serie reacties op de gang van zaken tijdens die vergadering van 22 september. Ik sluit ze hier als kwartet-cluster bij. (Bijlage A29 – Cluster reacties op de ALV van 22 september 2020).
De notulen zijn opvraagbaar bij VONKC (neem ik aan) of bij mij.
Op de ZOOM-ALV van 24 november 2020 kwam een duidelijk (verontwaardigd) antwoord. Gespeelde verontwaardiging zoals later bleek. De gegevens werden niet vrijgegeven. Mijn vraag werd beschouwd als minachting van het bestuur en het schenden van vertrouwen dat het van de leden gekregen had om in de Bama-affaire met volledig mandaat autonoom te opereren. (Waar zijn ALV’s voor?)
Uit die notulen:
“. . . Anne geeft aan dat Maarten meermaals verzocht om een overzicht betreffende de diverse driehoeksoverleggen (grote en kleine), maar dat we niet op dit verzoek zijn ingegaan.
We zijn een vereniging met een gekozen bestuur. Het bestuur zet beleid en strategie uit in lijn van de uitgangspunten, de doelen van de vereniging. We leggen tweemaal per jaar verantwoording af aan de leden. Het bestuur heeft bewegingsruimte en vertrouwen nodig. Het versturen van de gevraagde stukken aan MT zou contraproductief werken en de bewegingsruimte van het bestuur beperken. We gaan het dus niet doen. . . “
Voor alle duidelijkheid: ik vroeg niet om de stukken van die vergaderingen, maar om data, wie VONKC daar vertegenwoordigde en wanneer onze eerstegraads Master ooit op de agenda had gestaan.
Ik nam geen genoegen met die weigering en zette een jurist in. Zie VD-hoofdstuk 3 (Over de Bama-maffia en VONKC-doctrine) Er kwam een respons van VONKC met een amusant dreigement als apotheose: Tamsma moest zich netjes gaan gedragen, want anders kon uitsluiting van het lidmaatschap wel eens het gevolg zijn.
Reden voor een respons. Zie VD-hoofdstuk
Botsingen op 15 juni
In de opmaat naar de ALV van 15 juni manifesteerden zich twee dagen voor de vergadering potentiële grimmigheden. (Bijlage A09 – 130621 Waarschuwing voor aanstaande conflicten bij de ALV van 15 juni),
Zoals al gesteld bleek bij de bespreking van de notulen van 24 november de secretaris de afhandeling van het agendapunt contributieverhoging te hebben gemanipuleerd. Er werd beschreven dat Tamsma en Hagenaars een inbreng in de discussie hadden gehad voordat de stemming had plaatsgevonden. Ik had daar in een brief aan het bestuur d.d. 29 juni al voor gewaarschuwd (Bijlage A11 – 290621 Tamsma’s kritische observaties over de ALV van 15 juni). Lebbink ontkende dat het zo gegaan was. Ik werd boos; ze loog. Mijn emotionele beschuldiging moet een vervelende indruk op de andere ZOOM’ers gemaakt hebben.
Nog eens: in het verlengde van die kwestie had voorzitter Bos eigenhandig het unanieme besluit over dit agendapunt aangepast aan ‘het amendement Hagenaars’ en zo in de Nieuwsbrief gepubliceerd. (Bijlage A20 – 211220 Notitie kwestie contributieverhoging). Achterbakse malversatie.
Ook kwam bij de behandeling van de notulen van 22 september de regie-betrokkenheid van Hagenaars bij de nep-validering van 7 maart 2013 nog eens aan de orde. Uit het verslag van 15 juni
“ … Piet maakt bezwaar tegen de opmerking van Maarten: Het feit dat het nepvalidering van Piet Hagenaars wordt genoemd. PH heeft niets gevalideerd; hij wil dat niet in de notulen opgenomen wordt dat het een validering was van PH. Dit wordt genoteerd …” (Commentaar Tamsma: Hij vindt het vreemd dat iemand die de vergadering niet heeft bijgewoond de uitspraak van een aanwezige lid tekstueel wil corrigeren. Het verwijt dat Tamsma Hagenaars maakt is terug te vinden in de protestbrief van VONKC-voorzitter Wim Majoor (26 maart 2013) aan de minister)
Hagenaars eiste dat zijn rol bij de sessie van 7 maart 2013 werd weggehaald. Tamsma nam zich voor daar later, bij de vaststelling van de noteren van 15 juni, in de najaarsvergadering 2021 dus, op terug te komen.
Getergd door de sfeer op deze ZOOM-vergadering zette het bestuur mijn royering in gang.
Er kwam 7 juli een brief waarin dit werd aangekondigd. (Bijlage A12 – 070721 VONKC-brief aan Arnold en Tamsma over hun aanstaande royement) Er werd een Adviescommissie opgetuigd. In diezelfde brief werd ons duidelijk gemaakt dat externe publicatie van onze grieven niet op prijs werd gesteld. Geheel in lijn met de traditie van het weghouden van kritische geluiden sedert de ALV van 17 mei 2017. We moesten ons media-moment dus elders vinden (Digischool of deze website). Daar koos het bestuur dus voor.
Onze reactie op de vergadering van 15 juni
D.d. 21 juni (Bijlage A10 – 210621 Arnold en Tamsma eisen een publicatieplek voor een kritische mening) kreeg het bestuur van Arnold en mij een reactie over de gang van zaken. We vroeger om een plek in de VONKC media om onze kritiek aan de duizend VONKCers kenbaar te kunnen maken.
D.d. 29 juni kreeg het bestuur ook nog een overzicht van 9 punten waarop de ALV van 15 juni over de lijntjes had gekleurd. (Bijlage A11 – 290621 Tamsma’s kritische observaties over de ALV van 15 juni)
De Adviescommissie
Frits en ik, toen nog gezamenlijk doelwit van de executie, schreven een reactie op de aanstaande royering (brief d.d. 7 juli) Hierin werd o.a. gemotiveerd aangegeven dat we de ‘Adviescommissie’ niet te woord zouden staan. (Bijlage A06 – 210722 Arnold & Tamsma – reactie op royeringsbrief VONKC-bestuur 7 juli 2021)
Niettemin kregen we 30 augustus van die commissie een lijst met vragen. Die hebben we op 31 augustus gemotiveerd genegeerd. Ons zeer kritische antwoord valt binnen de vertrouwelijke status die de AC zichzelf en ons oplegde. We geven dit stuk op verzoek graag (vertrouwelijk) vrij aan nieuwsgierigen die kennis willen nemen van de aandoenlijke onbenulligheid van de commissietekst en de verbale gehaktmolen die we aanzetten.
Die vertrouwelijkheid bleek achteraf zo lek als een mandje. Ubbink was ook bestuurslid en uit latere correspondentie bleek het bestuur behoorlijk op de hoogte van onze correspondentie. Achterbaks.
In een afsluitend document gaf ik een overzicht van alle relevante correspondentie. De vertrouwelijke stukken met de AC moesten gemarkeerd worden. Zie geel op de laatste pagina. Lastig. (Bijlage A21 – 141221 ‘Royeringsstuk’ Bericht aan de VONKC-leden (en anderen))
De Tamsma-haters
Het tri-bunaal bestond uit twee notoire Tamsma-haters (Majoor en Blommestein) en een bestuurslid (Ubbels). Ik heb Tineke Ubbels herhaaldelijk aangeboden, met Blommesteins instemming, onze mailwisseling vrij te mogen geven waaruit zijn verre van objectieve houding zou blijken. Ze ging daar niet op in. Blijkbaar te link.
Gelukkig leverde de vastgestelde notulen van 15 juni 2021 tekst genoeg om mijn argwaan t.o.v. Blommesteins neutraliteit te onderbouwen:
‘ . . . Rondvraag Jacques Blommestijn: richt zich tot ‘jullie’ en spreekt daarmee zijn waardering voor het bestuur uit, zeker onder de omstandigheden die hem iedere keer verbazen en die hij betreurt. Het VONKC bestuur geeft blijk van veel dingen waar ze met veel energie, enthousiasme en positiviteit aan werken. Het is spijtig dat er door bepaalde mensen zo heftig met verwijten naar het bestuur wordt gereageerd. Het lijken bijna verwijten van persoonlijke aard dat het bestuur alles negeert en onder het tapijt laat verdwijnen. Ondanks het feit dat het bestuur uit gevoelige mensen bestaat, houdt het zich staande, terwijl ik me afvraag hoe het mogelijk is hier door heen te komen. Het bestuur zal het zeer betreuren dat deze sfeer hier hangt. Jacques vraagt zich af waarom het groepje mensen niet méér denkt aan het algemene belang van de kunstvakdocenten waar het bestuur voor werkt en zich vertegenwoordigd. Waar we constant op aangevallen worden is geen enkele bijdrage, maar puur persoonlijke frustratie. Jacques vraagt aanhangers van Maarten of zij niet het besef kunnen krijgen dat het veel zou betekenen voor alle kunstvakdocenten en VONKC als zij zich in zouden tomen en niet een constante vervelende aanval zouden tonen. Jacques leeft met Anne mee en ziet hoe Anne en YLB toch steeds hun hoofd erbij houden. Jacques snapt niet dat de anderen niet meer inlevingsvermogen hebben; het is onverstandig wat ze doen. . .
Voor de goede orde: ik kende Blommestein als een van de beste stagedocenten van mijn Arnhemse opleiding. Hij was een bevangen en inspirerende docent waar iedereen les van wil hebben.
Maar op het punt van vergader-procedures stonden zijn haren snel overeind. Vanaf 2018 was hij (soms) op VONKC-vergaderingen aanwezig ging hij zich openlijk aan mijn gedrag ergeren.
Van Majoor zijn vele voorbeelden van zijn Tamsma-kritiek uit de VONKC-verslaggeving te citeren. Het wordt wat pijnlijk al die teksten vrij te geven. Mochten vervolgstappen dat nodig maken zal ik dat alsnog doen.
Vier leden en een flapdrol
In het Advies-pakket zat het resultaat van de ‘enquête’ die onder leden had plaatsgevonden.
Ik nummerde de alinea’s van de drie pagina’s (Bijlage A13 – 280921 Brief aan de Adviescommissie – antwoord ArnoldTamsma 4-10-’21) en gaf commentaar.
Conclusie: vier leden en één flapdrol vonden mijn gedrag laakbaar. Dat is 0.5% van het ledenbestand!
Het vertrouwelijkheids-dilemma
Het bestuur meldt alle 1000 leden dat een vergadering wordt uitgesteld omdat een lid geëxcommuniceerd gaat worden en men dat zorgvuldig wil doen.
Er wordt een Adviescommissie benoemd.
Op basis van dat Advies wordt Tamsma’s lidmaatschap opgezegd. Tamsma krijgt het Advies ter inzage, maar zijn eventuele reactie moet als vertrouwelijk worden gezien.
Dat advies bevatte dus, volgens het bestuur, voldoende redenen om tot mijn executie over te gaan. Het zat niet bij de vergaderstukken voor de ALV van 2 februari.
Blijkbaar was het bestuur van mening dat het autonoom Tamsma uit het ledenbestand kon verwijderen en de ALV niet hoefde te weten waarom.
De beweegredenen voor de excommunicatie, tevoren breed uitgedragen binnen de vereniging, mogen niet gepubliceerd worden?
Waarom moet Tamsma genoegen nemen met de vertrouwelijkheid van een, voor hem kwetsend stuk?
Niet dus.
Kardinale kwestie
Zo heet het document. (Bijlage A14 – 051121 Aanbieding Advies ‘Kardinale kwestie’) Het verwijst naar mijn verwijzing naar Galilei ’s veroordeling door kardinalen die in 1616 vonden dat de zon om de aarde draaide. Ik hanteerde die metafoor om aan te tonen dat de Tamsma-haters minder geschikte personen waren om een neutraal advies te geven. Personen buiten de kring van VONKC-intimi kennen die verwijzing niet. (Of toch? Vertrouwelijkheid?).
Heeft niemand zich afgevraagd waarom kardinalen werden opgevoerd als titel voor het advies?
Zoals destijds de onzinnige disclaimer bij het ooit ‘zoekgeraakte’ valideringsverslag van het KVDO was dit weer een juridisch losse flodder.
Ik kijk reikhalzend uit naar de stappen die VONKC wil ondernemen om de publicatie ervan veroordeeld te krijgen.
Lezers zullen met mij opmerken dat het grootste deel van de tekst gaat over wat het bestuur vindt. De AC schrijft op wat het bestuur vindt. Orbán maakt school.
Die tekst moet Ubbels aangeleverd hebben, want Majoor en Blommestein zijn geen bestuurslid.
Kortom: drie vooringenomen VONKC’ers hebben zich wellustig op de ‘adviesklus’ gestort en een document geproduceerd dat de lachlust zal opwekken van ieder die (vergeefs) naar objectiviteit zoekt.
De teddyberen van de ALV pikken dat, lezen hun stukken niet en/of zijn schaapachtig horig aan het bestuur.
Een Tamsma-motie ‘De maan is niet vierkant’ had het ook niet gehaald.
Ik heb de ALV van 2 februari niet mogen meemaken, maar weet van deelnemers dat het bestuur het Advies liever niet vrijgaf en het besluit om mij te royeren niet aan de ALV is voorgelegd.
Anne Chamberlain Bos.
Daar was ‘ie niet blij mee. Ik wissel die verwijzing graag in voor een andere democratisch gekozen regeringsleider die zoveel stommiteiten heeft uitgehaald en historische misrekeningen heeft gemaakt. Zegt ’t maar.
Vooralsnog is het beeld van Chamberlain, die trots op de Londense vliegtuitrap het Verdrag van München toont, een perfecte metafoor voor de houding waarmee Bos, als derde in het rijtje, de weekdieren-traditie van VONKC-voorzitters voortzette. Na Majoor en van der Meer nam hij de voorzittershamer over. De Sudeten VBB’ers werden geofferd voor een plezierige relatie met de opleidingen. De beroepsgroep werd een schoothondje van de VH.
Elke kans op een volwaardige eerstegraadsopleiding voor kunstvakdocenten is, onder zijn verantwoordelijkheid, verkwanseld.
Zo zal hij de geschiedenis van onze vakken ingaan.
Moge deze website daar een bijdrage aan leveren.
Lebbink, ‘betrekking elders/anders’
Ja, het klink hard, maar als iemand op bestuurlijk niveau achtereenvolgens met drie verschillende gezagvoerders als copiloot in de Bama-cockpit van VONKC zit en er is niets met onze Master gedaan, dan wordt het tijd voor iemand anders.
Ze heeft zich als ‘onderhandelaar’ namens de beroepsgroep laten wegdrukken in een horige positie en de stem van duizenden kunstvakdocenten op deemoedige fluistertoon ingebracht. Als dat al gebeurd is.
Toen ik vroeg op welke vergaderingen VONKC zijn tanden heeft laten zien werd het antwoord ontweken. Tamsma schoffeerde het vertrouwen in het bestuur.
Inderdaad, Tamsma had, gevoed door een decennium ervaring, helemaal geen vertrouwen in het Bama-dossier van het bestuur en dat bleek terecht.
Als je dan ook nog de notulen malverseert dan heb je als secretaris een doodzonde begaan en moet je gewoon weg.
Het vervelende is dat de vakbond-structuur dat onmogelijk maakt zonder rechtspositionele wachtgeld-gevolgen. Lebbink krijgt GOVAK-vergoedingen voor haar werk. Juridisch ga ik niet uitvogelen hoe het allemaal zit, maar er is geld mee gemoeid en haar opvolger moet ook GOVAK-vergoedingen krijgen.
Daarom is ‘betrekking elders’ lastig. Maar misschien is ‘betrekking anders’ mogelijk. (?)
Lebbink heeft in het organisatorisch vlak haar verdiensten gehad. Ook die pluimen heb ik haar gegeven. Maar op academisch niveau hbo-bobo’s bevechten is haar niet gegeven. Ze is een over-gretig vergadertijgertje die graag belangrijk gevonden wordt en verlangend naar een volgende pluche-plek uitkijkt.
De notulen van 15 juni 2021
Omdat het bestuur besloten had de herfstvergadering, buiten reglementair, naar ná de jaarwisseling te schuiven wilde het bestuur zich ontdoen van mijn aanwezigheid. Mijn excommunicatie zou immers 1 januari ingaan.
Mijn rol bij de voorliggende ALV was prominent geweest en dus wilde ik betrokken zijn bij de vaststelling van de notulen. Het leek wat vreemd om anderen te laten bepalen wat ik gezegd zou hebben.
Mijn advocaat eiste d.d.31 januari een gelegenheid om bij die notulenbehandeling betrokken te worden. (Bijlage A24 – 310122 Brief van de advocaat van Tamsma over de notulen van 15 juni ’21) De jurist van VONKC dacht daar anders over (Bijlage A25 – 020222 Antwoord VONKC-jurist): de ALV zou zelf wel besluiten of ik mee mocht doen. Niet dus, want de notulen werden 2 februari zonder mijn inbreng vastgesteld.
Later kreeg mijn advocaat een mail (Bijlage A26 – 080222 ‘Aanbod’ VONKC om te reageren op de vastgestelde notulen van 15 juni ’21) waaruit bleek dat ik van het VONKC-bestuur nog wat mocht vinden binnen de marges van de al goedgekeurde notulen. ‘Wel graag beknopt en zakelijk’. Dossier-technisch volstrekt tandeloos en onschadelijk. Veilig weggeborgen in de ontoegankelijke krochten van het VONKC-archief mochten mijn amendementen een kwijnend bestaan lijden. Verdampt voor onderzoekers die hier ooit naar zouden speuren.
Voor het eerst in de geschiedenis van onze verenigingen werden de notulen als ‘uitsluitend voor intern verenigingsgebruik. Niet bedoeld voor publicatie’ gekwalificeerd. Weer zo’n destructieve defensieve constructie die sinds mei 2017 tot de bestuurlijke mores van VONKC is gaan behoren.
Ik zou moeten berusten in voetnoten bij een ontoegankelijk document, onder beheer van mijn opponenten, inclusief zwijgplicht.
Hoe bizar kan zo’n ‘aanbod’ zijn.
Met mijn voorgaande kritische stukken, niet onder dit beperkende regiem, kon ik mijn gang gaan.
Aldus geschiedde.
De ALV als kneedbaar fenomeen
Ik kan vele documenten tonen waar het VONKC-bestuur de ALV ingezet heeft als te negeren, te manipuleren of te misbruiken instrument. Niks geen ‘toezichthouder namens de leden’. 2 februari mocht de ALV besluiten of Tamsma betrokken mocht worden bij de vaststelling van zijn eigen teksten, maar krijgt diezelfde ALV niet het Advies van de Adviescommissie over zijn royement te zien. Dat mogen de leden dan weer niet weten.
Over dat royement was een instemming van de ledenvergadering niet nodig, vond het bestuur. Dat kon het bestuur alleen af. Mede op basis van teksten die het zelf voor een groot deel had aangeleverd. Opnieuw: Orbán maakt school.
Een soortgelijk voorbeeld (uit velen): het unaniem ALV besluit van de ALV van 18 januari 2018 (over de aanstaande validering van de VBB) wordt domweg genegeerd. Het agendapunt dat Tamsma diezelfde vergadering had aangeleverd om te waarschuwen voor de op handen zijnde validering van 7 maart werd niet behandeld. Enz. enz.
Toch nog in de jaarstukken
De gemiddelde ALV-bezoeker leest zijn stukken slecht of niet. Het zal de meesten zijn ontgaan dat Tamsma toch nog even in de jaarstukken van 2021 werd genoemd:
Bij de jaarcijfers was een voorziening voor extra juridische ondersteuning opgevoerd om het Tamsma-varkentje te wassen. Dat geld zal niet zijn uitgegeven, want er hebben, bij mijn weten, geen acties naar mij plaatsgevonden. Dus, mooi, dat blijft in kas.
Uit een mail aan het bestuur, 19 november: “ . . . ik blijk voor het eerst in 52 jaar een coifferende, gemarkeerde plek in de begroting te hebben. Een post van Eu 1200.- (onder 10.6). Niet voor een forse ruiker bij gelegenheid van mijn 50+ jarig lidmaatschap, maar om het juridische proces voor mijn executie te kunnen financieren. Dat is meer dan Eu 1.- per lid. Dit bedrag is geschat vóór het extra leeswerk dat ik uw jurist in mijn e-mail van 15/11 (12:44 uur) heb bezorgd. Gezien het uurtarief van topjuristen raad ik u aan dit bedrag te verhogen naar 2 of 3 Euro per lid. . . “
En in het verslag van de bestuursactiviteiten over 2021 word ik in het geheel niet genoemd.
Waar het bestuur jeremieert over de heftige werkdruk die het fenomeen Tamsma op het bestuur heeft gelegd is daar in het verslag niets van terug te vinden. Het viel dus blijkbaar nogal mee. Of staan er meer dingen niet in het jaarverslag?
Saluut aan de collega’s
Als saluut aan de VONKC-collega’s produceerde ik een stuk dat ik het bestuur als vergaderstuk voor de herfstbijeenkomst aanbood.
Natuurlijk werd het niet bij het vergaderpakket gevoegd en niemand, behalve het bestuur en een aantal ‘meedenkers’ van mijn kamp, kregen het te zien.
De publicatie op deze website wil in die omissie voorzien (Bijlage A21 – 141221 ‘Royeringsstuk’ Bericht aan de VONKC-leden (en anderen))
Het is 21 pagina’s lang maar er was geen manier om de royeringsprocedure anders adequaat te beschrijven.
Pagina 2 is een historisch overzicht van mijn professionele betrokkenheid (direct en indirect) bij de NVTO en VONKC
Blz. 3, 4 en 5 is het ‘alineastuk’ met de visie van de vier leden waarop de Adviescommissie haar mening over de wenselijkheid van mijn royement baseerde.
Pagina 6, 7 en 8 is het commentaar op die alineatekst.
Blz 9 en 10 gaat over het ‘kardinalenstuk’, het bestuur dat de AC produceerde, met aanvullende mailteksten rond de materie op de resterende pagina’s
De laatste pagina is een overzicht van de genoemde teksten. Ooit bedoeld als handvat voor de VONKC-jurist om in de gaten te krijgen voor welke dubieuze kar hij mogelijk gespannen werd. Jammer dat hij niet reageerde op deze uitdaging. Het bestuur zelf trouwens ook niet, maar dat was te verwachten.
In geel zijn de stukken gemarkeerd die ‘vertrouwelijk’ werden geacht te zijn. Een vertrouwelijkheid die door de Adviescommissie werd overschreden. Via Ubbels (bestuurslid) kwamen die stukken toch bij het bestuur terecht, zoals bleek uit de AC-tekst. 80% van die tekst kwam niet uit de koker van Blommestein en Majoor, maar hadden een marinade van bestuur betrokkenheid. Alleen Ubbels kan de mol geweest zijn.
Buiten de mening van het handvol leden van het alinea-stuk (en Blommestein en Majoor als AC-leden) is al het andere dus ingekleurd door een getergde bestuurs-mening.
Het Kwintet van Amersfoort
Vanwege mijn vertrek hebben ook de andere kwintetters hun lidmaatschap opgezegd. VONKC raakt daarmee in één klap o.a. het oude bestuurlijke NVTO-kader en banden met de start van de eindexamens kwijt. Dat is de wrange, vermoedelijk expres ingecalculeerde bijvangst van mijn royering. Ontdaan van het eigen historisch besef, overgeleverd aan kritiekloos akkoord van de ALV-teddyberen met welke bestuursacties dan ook, kan een aandoenlijk incompetent bestuur verder ongehinderd zijn gang gaan.
Erelid Frits Arnold had 18 november de pijp al aan Anne gegeven. Respons van de voorzitter (d.d. 21 november):
“Geachte heer Arnold, beste Frits,
We ontvingen uw opzegging als lid van de vereniging.
We betreuren het dat u zich genoodzaakt voelt VONKC te verlaten.)***
Onze ledenadministratie zal u, zoals u wenst per 18 november, uitschrijven.
Met dank voor uw bewezen diensten, voor ons vakgebied in al die jaren, wensen wij u het allerbeste.
Hoogachtend, namens het bestuur van VONKC,
Anne Bos, voorzitter “
)*** voetnoot van Tamsma: opmerkelijk dat erelid Arnold, dat op 7 juli nog aangezegd krijgt als lid geroyeerd te worden (Bijlage A12 – 070721 VONKC-brief aan Arnold en Tamsma over hun aanstaande royement) vier maanden later als vertrekkende VONKC’er wordt betreurd. Het VONKC-bestuur dompelt zich in ondoorgrondelijk verdriet.
De overige drie Kwintetters wachtte tot 31 december en stuurden bestuur en leden een afscheidsbrief. Die werd meegestuurd met de vergaderstukken voor 2 februari. Dus een dozijn leden heeft de tekst gezien. De andere duizend niet. Vandaar hier een link (Bijlage A22 – 301221 Opzegging lidmaatschap VONKC GD, JH, YL)
Finale con brio
Een last valt van me af.
Ik hoef me niet meer betrokken of medeverantwoordelijk te voelen (als meelevend, kennishebbend en kritisch lid) bij het destructief handelen van ‘mijn’ beroepsvereniging. Geen manke vergaderteksten meer te lezen en van commentaar te voorzien. Me niet meer te ergeren aan achterbaks bestuurlijk gekonkel.
VONKC heeft de erfenis van mijn generatie (de eindexamens en een volwaardig eerstegraads gebied) verkwanseld.
De huidige generatie VBB-docenten mist de betrokkenheid en kwaliteit om de Bama-maffia de oren te wassen.
Ik ga leuke dingen doen.
Ik besef dat weinigen zelfs maar een deel van de hier aangeleverde teksten gelezen zullen hebben. Toch beleef ik voldoening aan deze website en hiermee een digitaal archief opgetuigd te hebben over een halve eeuw betrokkenheid bij het wel en wee van de beeldende vakken (vooral ‘mijn Tekenonderwijs’). Zo is dat toegankelijk gemaakt voor onderzoekers die ooit misschien nog willen uitzoeken hoe het allemaal zat, wat er waarom verkeerd ging.
Maarten Tamsma
Aerdenhout, maart 2022
Voor wie, geprikkeld door dit alles, de embryonale start van de Bama kwestie nog eens wil nalezen verwijs ik naar mijn vier eerste overzichten van de materie. Alle elders op deze website en (deels) in Kunstzone.
A01 – Bachelors en Masters (1) (KA 2007 nr. 0203 blz. 6 e.v.)
A02 – Bachelors en Masters (2) (KZ 2008 nr. 78 blz. 38 e.v.)
A03 – Bachlor en Masters (3) (KZ 2009 nr. 1 blz. 18)
A04 – over Bachelor en Masters (4) (KZ 2013 nr.06 blz. 17)
Lees ook nog eens dit persbericht van voormalig minister Hennis: R7.4 persbericht minister hennis – KMA volgt opleiding kunstvakdocenten
maartentamsma.nl 
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.